Yavuz’un hikayesi (2)

Silivrispor’un borçları Âdem ile Havva’nın ilk tanışmasına ne kadar benziyor aslında! 1,5 yılda 250 binden, 3 milyona dayanmış ve nerede duracağı da belli değil!

Bu süre zarfında yani 1,5 yılda kulübün kayıt için resmi nakit girdileri 5 milyon TL’nin üzerinde, aslında hesap ortada tek sorun ise matematiğe uymuyor.

Bu tabloyu oluşturan adam olsanız sokağa çıkamazsınız!
Oğlunuz olsa eve sokmazsınız.

Bunlar utanmadan “müdür 3,5 maaş alıyor” diye yaygara yapıyor…
Meğer müdür 5 aydır maaş alamadığı için işi bırakmış.
Masör, yardımcı hoca ise yolda!
Sucu, deterjancı, eczacı ve noter sıradaymış!!!
Ceo bile 20 bin alacağım var kurtarsam bir gün bile durmam diyebiliyormuş…

Peki, bu kadar para nereye gidiyor, bu kulüpten para alan hiç kimse yok mu?
Var tabii ki olmaz mı hiç…

Bu seyahatler, tatiller, alemler, eskortlar, nasıl oluyor?
Lojman neden basıldı, tesis nasıl garsoniyer oldu, ilgili yetkililerin üç maymunu oynamasının nedeni kulüp sevgisi mi acaba?

Siz böyle mi sanıyorsunuz?
Yanılıyorsunuz…
Kulüp dediğin altın yumurtlayan tavuktur, onlar için.
Tilkiye, tavuk sever misin diye sormuşlar, gülmekten söyleyememiş ne sevdiğini!!!

Allah’ın sopası yok.
Son gülen iyi gülermiş.
Reise, Yavuz olduğumu söylemeyin beni muhasebeci sanıyor!!!

Haaaa bu arada takım mı?
Bana yöneticini söyle sana ne olduğunu söyleyeyim.

Dışarıdan aldıklarını, içerde veriyorlar.
İçerde kayıplar, çünkü içerden vuruyorlar da ondan!!!

Bu ortamda maçın lafı mı olur canım…

İtfaiye müdahale etmiş yangını söndürmüş ama ev çökmüş!
Evi yanan adam ne yapsın?
Evi yanan adam gitmiş itfaiye çavuşuna “ev gitti ama arsayı kurtardınız teşekkür ederim” demiş!!!
Aynası iştir kişinin lafa bakılmaz…

Engin Akın